تأثیر تم های موسیقیایی بر کاهش پرخاشگری دانشجویان

چکیده   زمینه و هدف : پرخاشگری رفتاری است که هدف آن صدمه زدن به خود یا دیگران است. رفتار پرخاشگرانه مانند سایر رفتارها از اصول یادگیری پیروی می کند. بنابراین می توان به تبیین ماهیت آن در انسان و حیوان پرداخت. برای کاهش پرخاشگری درمان های گوناگونی وجود دارد. موسیقی یکی از ابزارهای هنردرمانی است که می تواند به طور مستقیم و غیرمستقیم بر روی شناخت تأثیرگذار باشد. تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر تم های موسیقیایی بر کاهش پرخاشگری دانشجویان انجام شده است.   روش تحقیق : این پژوهش که تأثیر تم های موسیقیایی بر کاهش پرخاشگری را می سنجد، از نوع طرح های آزمایشی است. جامعه ی آماری مورد برسی کلیه دانشجویان پسر مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تربیت مدرس (306 نفر) است. روش نمونه گیری به صورت در دسترس و حجم نمونه 60 نفر (هر گروه 15 نفر) تعیین گردید. در این پژوهش برای سنجش پرخاشگری از پرسشنامه باس و پری استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های t وابسته و مستقل ، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون های تعقیبی توکی استفاده گردید.   یافته ها: مؤلفه ی پرخاشگری با میانگین های 8/95، 86/94 و 80/93 قبل از مداخله و 33/88 ، 00/86 و 60/81 بعد از مداخله در گروه های سه گانه تفاوت معنی داری دارند (001/0 > p ) و تفاوت میان گروه ها در مؤلفه ی اصلی پرخاشگری و کینه ورزی در سطح 001/0 p= معنی دار و در سایر مؤلفه ها تفاوتی وجود ندارد.   نتیجه گیری : تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های آماری و مقایسه ی نتایج میانگین ها حاکی از اثرات مثبت موسیقی در کاهش پرخاشگری دانشجویان بود.